تاثیر رفتار خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه در استانداری کرمانشاه

هدف این پژوهش، مطالعه و بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه در استانداری کرمانشاه است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها تحقیقی میدانی و کمی می‌باشد. حجم جامعه مورد مطالعه 401 نفر از کارمندان استخدام رسمی استانداری کرمانشاه بودند و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه است. برای تجزیه و تحلیل داده‌‌‌های پرسشنامه از آزمون‌های همبستگی و مدل معادلات ساختاری، موجود در بسته‌‌‌های نرم افزاری SPSS و AMOS استفاده شد. یافته‌‌‌ها نشان می‌دهد؛ در بین ابعاد رفتار خودشیفتگی مدیران، بیشترین میانگین مربوط به بعد محق بودن و کمترین مربوط به بعد بهره کشی بود. در بین ابعاد رفتار منافقانه مدیران، بیشترین میانگین مربوط به بعد سیاست جذبی مدیریت در قبال منابع انسانی و کمترین مربوط به بعد سیاست دفعی مدیریت در قبال منابع انسانی بود. در نتیجه خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه اثر مستقیم و معناداری داشت و همچنین ابعاد خودشیفتگی مدیران از جمله اقتدار، خودنمایی، برتری جویی، بهره کشی، محق بودن، خودبسندگی و خودبینی مدیران سبب ارتقای سطح رفتارهای منافقانه در سازمان می‌شوند. همچنین مولفه اقتدار بیشترین تاثیر را بر رفتارهای منافقانه داشت.